IMG_4046

ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΕΤΑΞΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝ ΚΑΙ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ

 

Σε πολύ ευχάριστο κλίμα υπεγράφη χθες, Πέμπτη 24 Ιουνίου 2021, στην Αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου του Δημαρχείου Πειραιά, το Μνημόνιο Συνεργασίας μεταξύ των δύο ιστορικών Δημοτικών Θεάτρων του Πειραιά και «Απόλλων» της Σύρου από τον Δήμαρχο Πειραιά κ. Γιάννη Μώραλη και τον Δήμαρχο Σύρου – Ερμούπολης κ. Νικόλαο Λειβαδάρα, παρουσία της Αντιδημάρχου Πολιτισμού κας Αλίκης Λεονταρίτη και του Αντιδημάρχου Τεχνικών Υπηρεσιών κ. Μηνά Αληφραγκή, σε συνέχεια της υπ’ αριθμ. 60/22-04-2021 απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού, Νεολαίας του Δήμου Πειραιά και της υπ’
αριθμ. 115/07-06-2021 απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου Σύρου – Ερμούπολης.

Το Μνημόνιο Συνεργασίας των δύο ιστορικών Θεάτρων είναι το επιστέγασμα της γόνιμης συνεργασίας της Αντιδημάρχου Πολιτισμού κας Αλίκης Λεονταρίτη και του Καλλιτεχνικού Διευθυντή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά κ. Λευτέρη Γιοβανίδη, τους οποίους και ευχαριστούμε ιδιαιτέρως για τις προσπάθειες που κατέβαλαν.

Το Μνημόνιο εκφράζει τη βούληση των δύο φορέων να αναπτύξουν πολιτιστική συνεργασία, με σκοπό το αμοιβαίο όφελος των δύο τόπων αναφοράς και έχει ως κύριους άξονες:
1. Την ανάπτυξη συνεργιών ψυχαγωγικού και εκπαιδευτικού χαρακτήρα.
2. Την προώθηση και προβολή εκδηλώσεων και παραστάσεων μέσω των ιστοσελίδων
των δύο Θεάτρων με σκοπό την παρακολούθηση τους, συμβάλλοντας σημαντικά στην ανάπτυξη του πολιτιστικού και τουριστικού προϊόντος του Πειραιά και της Σύρου.
3. Την ανάπτυξη συνεργιών των δύο μελών και με τρίτους φορείς, οι οποίοι δύνανται να αποδειχθούν επωφελείς για την προβολή οπτικοακουστικού και διαδικτυακού ή έντυπου υλικού στην ημεδαπή ή αλλοδαπή.

4. Τον σχεδιασμό και υλοποίηση κοινών δράσεων διεθνούς εμβέλειας, με σκοπό την προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς των Δήμων Πειραιά και Σύρου- Ερμούπολης.

Η πρόταση συνεργασίας, η οποία ήταν μια πρωτοβουλία του Δήμου Σύρου – Ερμούπολης, βασίστηκε στα κοινά και τις ομοιότητες που ενώνουν την Ερμούπολη και τον Πειραιά, καθώς αποτελούν δύο «αδελφές» πόλεις-λιμάνια, με αναλογίες τόσο ως προς τον τρόπο που δημιουργήθηκαν και αναπτύχθηκαν, όσο και ως προς τη διαμόρφωση ενός αστικού πολιτισμού.Ο Πειραιάς είναι το δεύτερο, μετά την Ερμούπολη, σημαντικό λιμάνι της χώρας και αναπτύσσεται με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή με την εισροή προσφυγικών ρευμάτων. Ακολουθεί την ίδια εξελικτική πορεία, εκτελώντας επιτυχημένα τον ίδιο ρόλο, συγκοινωνιακό, εμπορικό και οικονομικό. Από ένα συγκεκριμένο σημείο και μετά, οι δύο πόλεις – λιμάνια διαγράφουν παράλληλες πορείες, ώσπου μια σειρά γεγονότων προκαλούν την κάμψη και παρακμή της Ερμούπολης.

Δύο διαφορετικοί άνθρωποι, επίσης, συμβολίζουν τη σχέση της Σύρου με τον Πειραιά, σε διαφορετικές εποχές και σε διαφορετικά επίπεδα της κοινωνίας. Ο Λουκάς Ράλλης  και ο Μάρκος Βαμβακάρης. Ο πρώτος έρχεται μαζί με τους πρώτους οικιστές, γίνεται «νονός» της Ερμούπολης τον Ιούνιο του 1826 στη συνέλευση που αποφασίζει και επιλέγει την ονομασία της νέας πόλης και ο ίδιος αποτελεί μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της συριανής κοινωνίας, για να μετακομίσει μόνιμα στον Πειραιά μετά την άφιξη του Όθωνα. Αυτής της πόλης θα γίνει δήμαρχος ο Λουκάς Ράλλης από το 1856 μέχρι το 1865.
Ο δεύτερος εμπνευσμένος εποικιστής του Πειραιά, το Μεγάλο Παιδί της Σύρας, ο Μάρκος Βαμβακάρης αντικρίζει το καινούριο μεγάλο λιμάνι της χώρας για πρώτη φορά το 1920, σε ηλικία 15 ετών, όπου μεγαλώνει, εργάζεται και μεγαλουργεί.

Η Ερμούπολη και ο Πειραιάς έχουν ομοιότητες  που δείχνουν τον δρόμο και δεν είναι διόλου τυχαίο ότι οι Συριανοί, που για διαφόρους λόγους εγκαταστάθηκαν στο λεκανοπέδιο της Αττικής, επέλεξαν συστηματικά να μείνουν στον Πειραιά. Οι προφανείς ομοιότητες, η αμεσότητα του υγρού στοιχείου, η ευχέρεια μετάβασης στη Σύρο και μεταφοράς αγαθών από και προς τα εκεί, συνέβαλαν στο φαινόμενο της εγκατάστασής τους.