All posts by : apollonuser3

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

2022

Πάντοτε μια αρχή είναι αναζωογονητική. Κρύβει ελπίδες, θρέφει όνειρα, δίνει δύναμη. Με αυτό το συναίσθημα και με τη νέα θεατρική χρονιά να απλώνεται μπροστά μας, σας παρουσιάζουμε το καλλιτεχνικό πρόγραμμά μας για το 2021-22. Βέβαια, στον απόηχο του προηγούμενου μεταιχμιακού διαστήματος, νιώθουμε μουδιασμένοι σωματικά και ψυχικά αλλά η ανάγκη να δράσουμε, να συνεχίσουμε, μας δίνει όλο το πείσμα που χρειάζεται για να υλοποιήσουμε τους στόχους μας.

Στο ΔΘΠ, με μια δυνατή ομάδα καλλιτεχνών εγκαινιάσαμε τον Σεπτέμβριο τη διακαλλιτεχνική πλατφόρμα ΠΕΙΡΑΙΑΣ ARTPORT και από τις 15 Οκτωβρίου ξεκινάμε το θεατρικό μας πρόγραμμα, με παραστάσεις στην Κεντρική Σκηνή και στο νέο μας απόκτημα, τη Σκηνή Ωμέγα.

Μια νέα περίοδος ανοίγεται μπροστά μας, ένα νέο πρόγραμμα, με προκλήσεις και συναντήσεις που ευχόμαστε να λειτουργήσουν αναζωογονητικά στη ζωή όλων.

Λευτέρης Γιοβανίδης
Καλλιτεχνικός Διευθυντής ΔΘΠ
—————————————————————————————————–
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ – ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΟΝΤΗΡΗΣ

20/10/21 – 16/1/22
Βαγγέλης Γκούφας – Φώτης Μεσθεναίος
Το Μινόρε 
Σκηνοθεσία Τάκης Τζαμαργιάς

Ένας νεαρός με μόνη περιουσία ένα «ζητιανόξυλο», το μπουζούκι του, φτάνει φυγάς από τη Σύρο στον Πειραιά. Ο ρεμπέτης ξάδερφός του και η κομπανία του τον υποδέχονται. Μια δυναμική Σμυρνιά κι ο τεκές της τον αγκαλιάζουν. Η θρυλική τηλεοπτική σειρά της ΕΡΤ μεταφέρεται στη σκηνή του ΔΘΠ. Ένα μουσικοθεατρικό οδοιπορικό μέσα στα σκοτάδια και τους καπνούς του Πειραιά του ‘30, για τους ρεμπέτες, τους ανυπότακτους, τους ανθρώπους του περιθωρίου, που λυτρώθηκαν μέσα από τη μουσική τους και την έφεραν από «την υπόγεια την ταβέρνα» στα σαλόνια, στις καρδιές μας, στα χείλια μας.
Συντελεστές 
Σκηνοθεσία: Τάκης Τζαμαργιάς
Θεατρική Μεταφορά Κειμένου: Δημήτρης Χαλιώτης
Υπεύθυνη Δραματουργίας: Κατερίνα Διακουμοπούλου
Σκηνικά-Κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου
Επιμέλεια Κίνησης: Αμαλία Μπένετ
Μουσική Επιμέλεια: Ιεροκλής Μιχαηλίδης
Μουσική Διδασκαλία: Αντώνης & Θοδωρής Ξηντάρης
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Γιάννης Σαβουιδάκης
Βοηθός Σκηνογράφου – Ενδυματολόγου: Έμιλυ Κουκουτσάκη
Βίντεο: Στέφανος Κοσμίδης
Παίζουν (με αλφαβητική σειρά): Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Άρης Αντωνόπουλος, Γιάννης Εγγλέζος, Κώστας Κοράκης, Χριστίνα Μαξούρη, Ιεροκλής Μιχαηλίδης, Αντώνης Ξηντάρης, Θοδωρής Ξηντάρης, Κατερίνα Παπανδρέου, Κυριάκος Σαλής, Σταύρος Σβήγκος, Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, Όλγα Σκιαδαρέση, Μαρία Τσιμά.

2/2 – 17/4/22
Πήτερ Σάφερ
Αμαντέους
Σκηνοθεσία Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος
Υπάρχει, λένε, μια αιώνια μάχη του καλού με το κακό, του φωτός με το σκοτάδι, του θεού με τον διάβολο. Κοιτάζοντας λίγο πιο βαθειά, μια είναι η μάχη, αυτή του εαυτού με τον εαυτό. Το 1979 ο Πήτερ Σάφερ, χρησιμοποιώντας έναν μύθο, που διέρρευσε στην Ευρώπη στα μέσα του 19ου αιώνα, για τη δολοφονία του Μότσαρτ από τον σύγχρονό του συνθέτη Αντόνιο Σαλιέρι, δημιούργησε ένα από τα διασημότερα και σημαντικότερα θεατρικά έργα της σύγχρονης δραματουργίας. Το Αμαντέους ανεβαίνει στο Δημοτικό θέατρο Πειραιά με τη μουσική του Μότσαρτ να ερμηνεύεται ζωντανά επί σκηνής για πρώτη φορά, από ένα κουιντέτο εγχόρδων, σε πρωτότυπες μεταγραφές των έργων του συνθέτη.

Συντελεστές
Μετάφραση: Έλενα Καρακούλη
Διασκευή – Σκηνοθεσία: Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος
Σκηνικά – Κοστούμια: Όλγα Μπρούμα
Μουσική επιμέλεια, μεταγραφές, ενορχηστρώσεις: Δημήτρης Σιάμπος
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Παίζουν: Βαγγέλης Δαούσης, Γιάννης Κότσιφας, Μαίρη Μηνά,  Γιάννης Νιάρος, Βασίλης Ντάρμας,  Γιώργος Τζαβάρας,  Γιώργος Τριανταφυλλίδης, Νίκος Ψαρράς

27/4 – 5/6/22
Διδώ Σωτηρίου
Ματωμένα Χώματα 
Σκηνοθεσία Γιώργος Παλούμπης
Το μυθιστόρημα της Διδώς Σωτηρίου «Ματωμένα Χώματα «αποτελεί μια πολύ σημαντική στιγμή για την ελληνική λογοτεχνία αλλά και μια σπουδαία κληρονομιά, καθώς αναφέρεται στη ζωή των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και στη Μικρασιατική Καταστροφή. Στιγμές αδικίας, προδοσίας, εκμετάλλευσης και στυγνής βαρβαρότητας περνούν καταιγιστικά στο ανάγνωσμα, καθώς και στιγμές βαθιάς φιλίας, κατανόησης και αγάπης. Μια παράσταση για τον άνθρωπο σε οριακές καταστάσεις, όταν ζει πλάι στο θάνατο με τη θέα του αίματος στο χώμα. «Θηρίο είν’ ο άνθρωπός» λέει η συγγραφέας μέσα από τον ήρωα της καθώς αναρωτιέται για τα άκρα της ανθρώπινης φύσης: ένα θέμα διαχρονικό και δυστυχώς παγκοσμίως επίκαιρο.

Συντελεστές
Διασκευή – Θεατρική απόδοση: Αντώνης Τσιοτσιόπουλος, Γιώργος Παλούμπης
Σκηνοθεσία: Γιώργος Παλούμπης
Σκηνικά – Κοστούμια: Νατάσα Παπαστεργίου
Σχεδιασμός Φωτισμού: Βασίλης Κλωτσοτήρας

ΣΚΗΝΗ ΩΜΕΓΑ
Το Δημοτικό θέατρο Πειραιά δημιουργεί μια νέα σκηνή, τη Σκηνή Ωμέγα, στην καρδιά του ιστορικού θεατρικού οικοδομήματος. Η είσοδος στην σκηνή θα γίνεται από την πλαϊνή πλευρά του θεάτρου, επί της Αγίου Κωνσταντίνου. Tη φετινή σεζόν, άξονας των έργων που παρουσιάζει είναι η ελληνική δραματουργία.

10/12 – 23/1/22
Βαγγέλης Δουκουτσέλης
Λάμινγκτον
Σκηνοθεσία Μαριάννα Κάλμπαρη
Μια τρυφερή ιστορία στην Αθήνα του σήμερα, που φέρνει κοντά ένα κορίτσι από τη Ρουμανία, που έχει μεταναστεύσει με τους γονείς της στην Ελλάδα, και ένα αγόρι από την Ελλάδα, που οι γονείς του έχουν μεταναστεύσει στην Αυστραλία. Τα δύο αυτά «φωτεινά» πλάσματα, ο «Φώτης» και η «Λουμνίτσα» (Φωτεινή στα ρουμάνικα) μοιράζονται το ίδιο «σκοτάδι» καθώς γνωρίζουν καλά τι σημαίνει να νιώθεις μόνος, ξένος και διαφορετικός. Μοιράζονται επίσης τα ίδια όνειρα, καθώς γνωρίζουν καλά πόσο αναγκαίο είναι το όνειρο για να αντέξει κανείς τη ζωή. Η μοίρα θα τους «δέσει» για πάντα με έναν γλυκό και παράξενο τρόπο. Το Lamington του Βαγγέλη Δουκουτσέλη ξεχώρισε στο διαδικτυακό σεμινάριο Θεατρικής Γραφής  του ΔΘΠ στο πλαίσιο των δράσεων Μόνοι μαζί.

Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Μαριάννα Κάλμπαρη
Σκηνικά – Κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης
Μουσική επιμέλεια: Νέστωρ Κοψιδάς
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριλένα Μόσχου

Παίζουν: Κατερίνα Λυπηρίδου, Δημήτρης Πασσάς

Ζωή  Χατζηαντωνίου
Amalia melancholia, η βασίλισσα των φοινίκων
Ένα ζωντανό έκθεμα φυσικής και πολιτικής ιστορίας
Σκηνοθεσία  Ζωή  Χατζηαντωνίου
Η γέννηση ενός απογόνου και η παλιγγενεσία ενός έθνους. Η γονιμότητα ως καθήκον απέναντι σε έναν λαό και η στειρότητα ως σύμβολο απόλυτης αποτυχίας. Πόσα φυτά να φυτέψει κανείς για να καλοπιάσει το σύμπαν και να τον λυπηθεί; Η γυναίκα ως αξιοθέατο, ως πεδίο πειραματισμού, ως freak, ως αφύσικο ον που αδυνατεί να αναπαράξει το είδος της και να διεκπεραιώσει την ύψιστη αποστολή της. Αν ήταν φυτό, σίγουρα θα της έδιναν το όνομα Amalia melancholia. “Ελπίζω κάποτε η ιστορία να μου δώσει τον τίτλο της βασίλισσας των φοινίκων” γράφει η Αμαλία, όταν είχε αρχίσει να κουράζεται από τις προσπάθειες, τους πειραματισμούς και τις θεραπείες στην οποία την υπέβαλαν γιατροί, επιστημονικοί σύμβουλοι, σκιντζήδες και ιατροσοφιστές. Από το όραμα, την επιμονή και κυρίως την αγάπη, γεννήθηκε τελικά ένα παιδί, ένας Κήπος. Οι φοίνικες του είδους Washingtonia filifera, που έφερε στην Ελλάδα για τον Κήπο, τον σημερινό Εθνικό, ήταν οι αγαπημένοι της. Της θύμιζαν αρχαιοελληνικούς κίονες. Η Washingtonia είναι το μόνο είδος φοίνικα που δεν προσβάλλεται από ασθένεια. Πεθαίνει από γεράματα, όταν συμπληρώσει τα 200 χρόνια ζωής.

Συντελεστές
Σκηνοθεσία – Δραματουργία: Ζωή Χατζηαντωνίου
Σκηνικό: Εύα Μανιδάκη
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Μουσική – Ηχητικός σχεδιασμός: Σταύρος Γασπαράτος
Βίντεο: Παντελής Μάκκας
Σύμβουλος δραματουργίας: Λουίζα Αρκουμανέα
Βοηθός σκηνοθέτριας: Στέλλα Ράπτη
Βοηθός μουσικού: Γιώργος Μιζήθρας
Βοηθός σκηνογράφου: Στέλλα Κελεπούρη
Διεύθυνση παραγωγής: Kωνσταντίνα Αγγελέτου
Εκτέλεσης παραγωγής: Qudrat

Ερμηνεία: Έμιλυ Κολιανδρή, Ρίτα Λυτού

Η παράσταση επιχορηγείται από το ΥΠΠΟΑ.

1/4 – 22/5/22
Νεφέλη  Μαϊστράλη
Αριστερόχειρες 
Ομάδα 4Frontal
Ένας Κοινοτάρχης που κρατάει βίτσα και μιλάει με «νι» και «λι», μια απροσάρμοστη Τρόφιμος που της αρέσει να τρέχει, μια Βασίλισσα με γούνα και υπαρξιακές αγωνίες, ένας Χωροφύλακας που σιχαίνεται το κρύο και σέρνει τα πόδια του, ένας Καθηγητής που λατρεύει τα τσιτάτα, ένας Αριστερόχειρας υποψήφιος στη Σχολή Αξιωματικών που δεν λέει το «ρ», ο Ντιμίτρι ή Δημήτρης, ένας ερωτευμένος Πολυτεχνίτης που πήγε από την Κόνιτσα στην Τασκένδη,  συνομιλούν και διεκδικούν τη θέση τους στην Ιστορία. Το έργο αντλεί την έμπνευσή του από τις «Παιδοπόλεις», τα αμφιλεγόμενα ιδρύματα που ίδρυσε η Βασίλισσα Φρειδερίκη κατά τη διάρκεια του Εμφύλιου πολέμου καθώς και από ιστορικά γεγονότα εκείνης της περιόδου που διαμόρφωσαν τη σύγχρονη ελληνική πολιτική πραγματικότητα.

Συντελεστές 
Σκηνοθεσία: Θανάσης Ζερίτης
Σκηνικά – Κοστούμια: Γεωργία Μπούρδα
Επιμέλεια κίνησης: Κατερίνα Φώτη
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Βοηθός σκηνοθέτη: Ελένη Τσιμπρικίδου

Παίζουν: Σταύρος Γιαννουλάδης, Ελένη Κουτσιούμπα, Χάρης Κρεμμύδας, Νεφέλη Μαϊστράλη, Πάνος Τοψίδης

Η παράσταση επιχορηγείται από το ΥΠΠΟΑ.

——————————————————————————————————
ΦΙΛΟΞΕΝΙΕΣ

23 & 30/3 – 6 & 13/4/22
Σκηνή Ωμέγα
Ουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς
Η σούβλα, το πτώμα, το μαύρο αρνί
Ιρλανδέζικα  παραμύθια
Μια σκηνική κατασκευή για φωνή, ακορντεόν και κρουστά, που αξιοποιεί ως πρώτη ύλητα – γεμάτα απλότητα και μουσική – Ιρλανδέζικα παραμύθια του Γέιτς. Η παράσταση αξιοποιεί τις τεχνικές του σύγχρονου μουσικού θεάτρου και τη λανθάνουσα προσωδία των ελληνικών ως πηγή μελωδιών.

Συντελεστές 
Μετάφραση: Αλίνα Πασχαλίδη
Σύνθεση, ηχητική δραματουργία: Κορνήλιος Σελαμσής
Εικαστική επιμέλεια, κοστούμι: Άγγελος Μέντης
Φωτισμοί: Τασος Παλαιορούτας
Ζωγραφικό σχέδιο προγράμματος: Μυρτώ Δεληβοριά
Χτένισμα παράστασης: Αλέξανδρος Μπαλαμπάνης

Αφηγήτρια: Ρίτα Λυτού

—————————————————————————————————-

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΩΣΤΑΡΑΚΟΣ

13/12/21 – 4/1/22
Ευριπίδης
Μήδεια
Το ψυχολογικό κλίμα της Μήδειας είναι το μίσος. Ο εφιάλτης που πυροδοτεί τον πυρήνα του έργου γεννιέται στο επίπεδο του κρεβατιού και του προδομένου έρωτα, το ωμό υλικό του όμως ορμάται από πολύ πιο πολύπλοκες καταστάσεις και έννοιες. Στόχος της παράστασης είναι να ανιχνεύσει τον μηχανισμό που πυροδοτεί την έκρηξη των δυνάμεων του θανάτου, ενάντια σε κάθε λογική, σε κάθε ανάχωμα που στήνει ο πολιτισμός απέναντί τους. Εν τέλει, να τονίσει τον φόβο που εκφράζει ο Ευριπίδης και που διαπερνά και τη δική μας εποχή: τον φόβο αφανισμού της ζωής.

Συντελεστές
Μετάφραση: Κάτια Γέρου, Αντώνης Morgan  Κωνσταντουδάκης, Νίκος Νίκας
Σκηνοθεσία: Κάτια Γέρου – Αντώνης  Morgan  Κωνσταντουδάκης

Παίζουν: Κάτια Γέρου, Νίκος Νίκας, Χρήστος Ντόβας, Ιωάννα Μπιτούνη, Λίνα Φούντογλου

—————————————————————————————————-

Το ΔΘΠ εμπλουτίζει και φέτος το πρόγραμμά του με κύκλους παράλληλων δράσεων. Στο πρόγραμμα θα ενταχθούν οι Μουσικές Δευτέρες, το Φεστιβάλ Σύγχρονης Μουσικής και Χορού, Εκθέσεις εικαστικών και Διαλέξεις. Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων θα ανακοινώνεται και θα ανανεώνεται στην ιστοσελίδα του ΔΘΠ (www.dithepi.gr)

Το ΔΘΠ επιχορηγείται από το Δήμο Πειραιά, την Περιφέρεια Αττικής και το ΥΠ.ΠΟ.Α.

Περισσότερες Πληροφορίες: https://www.dithepi.gr/el/events

Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά την περίοδο των εορτών θα φιλοξενήσει συναυλίες στο πνεύμα των ημερών, ταινίες για παιδιά, μια ενδιαφέρουσα εικαστική εγκατάσταση και τις θεατρικές παραστάσεις του στην Κεντρική Σκηνή και στη Σκηνή Ωμέγα.
ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ
17/12/21 – 9/01/22
Synesthesia 
Φουαγιέ
Εικαστική εγκατάσταση. Ενας ατμοσφαιρικός χώρος που αλληλεπιδρά εικονικά και αισθητηριακά με το ανθρώπινο σώμα, μέσω οπτικών και ηχητικών εφέ, προσκαλώντας το θεατή να συμμετάσχει σε ένα “παιχνίδι” περιέργειας.

Ελεύθερη είσοδος. Καθημερινά εκτός αργιών 10:00 με 22:00.

ΜΟΥΣΙΚΗ
21/12 στις 20.00
Με τη λάμψη των Χριστουγέννων
Κεντρική Σκηνή
Μουσικές και χριστουγεννιάτικα τραγούδια από όλο τον κόσμο, από το Πρότυπο Μουσικό Κέντρο Πειραιά και τη Φιλαρμονική Ορχήστρα Πνευστών του Δήμου Πειραιά.

Ελεύθερη είσοδος.

27 & 28/12/21 στις 19:00
Μαγικοί Μελομπιέδες 
Κεντρική Σκηνή
Οι Μουσικοί της Πολεμικής Αεροπορίας και ο Ρένος Χαραλαμπίδης μαζί! Για πρώτη φορά η μπάντα της Πολεμικής Αεροπορίας υπό τη διεύθυνση του Αλέξανδρου Λιτσαρδόπουλου εμφανίζεται στη σκηνή του ΔΘΠ. Ο Ρένος Χαραλαμπίδης διαβάζει παραμύθια και αφηγείται χριστουγεννιάτικες ιστορίες με το δικό του μοναδικό τρόπο και η ορχήστρα ερμηνεύει κλασικές  μελωδίες και κάλαντα. Μια παράσταση για όλη την οικογένεια. Μέρος των εσόδων της συναυλίας θα διατεθούν στο Χατζηκυριάκειο Ίδρυμα Πειραιά.

Γενική είσοδος: 5 ευρώ

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
Animaxmas  
Κεντρική σκηνή
Προβολές βραβευμένων ταινιών  κινουμένων  σχεδίων  μικρού  μήκους από όλον τον κόσμο για όλη την οικογένεια. Ελεύθερη είσοδος.

26 /12/2021 στις 12.00 (διάρκεια: 90′):
Χειμερία νάρκη 7′ | 2020
H Aggie και τα φύλλα 10’| 2019
Βροχή τα δάκρυα της μαμάς 29’| 2021
Γη των συναντήσεων 10’50″| 2019
Πέτα 15’| 2020
H Tonka θα το κάνει αύριο.  7’16″| 2021
Songs of AnimaSyros 2’| 2021 |

—-

2/1/2022 στις 12:00 (διάρκεια: 90′):
Ο τίγρης που ήρθε για τσάι 24’15” | 2019
Τουλίπα 9′ | 2020
Ελληνικοί θησαυροί 11′ | 2020
Διακοπές στο Λονδίνο 11′ | 2020
Agrinoui 20′ | 2015
Η πριγκίπισσα  κι ο ληστής 3’29” | 2020
Songs of AnimaSyros 2’| 2021

ΘΕΑΤΡΟ 
Κεντρική Σκηνή:
Το Μινόρε, σκηνοθεσία Τάκης Τζαμαργιάς

Σκηνή Ωμέγα:
Λάμινγκτον, σκηνοθεσία Μαριάννα Κάλμπαρη
Λουκής Λάρας, σκηνοθεσία Λευτέρης Γιοβανίδης

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Σε πολύ ευχάριστο κλίμα υπεγράφη χθες, Πέμπτη 24 Ιουνίου 2021, στην Αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου του Δημαρχείου Πειραιά, το Μνημόνιο Συνεργασίας μεταξύ των δύο ιστορικών Δημοτικών Θεάτρων του Πειραιά και «Απόλλων» της Σύρου από τον Δήμαρχο Πειραιά κ. Γιάννη Μώραλη και τον Δήμαρχο Σύρου – Ερμούπολης κ. Νικόλαο Λειβαδάρα, παρουσία της Αντιδημάρχου Πολιτισμού κας Αλίκης Λεονταρίτη και του Αντιδημάρχου Τεχνικών Υπηρεσιών κ. Μηνά Αληφραγκή, σε συνέχεια της υπ’ αριθμ. 60/22-04-2021 απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού, Νεολαίας του Δήμου Πειραιά και της υπ’
αριθμ. 115/07-06-2021 απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου Σύρου – Ερμούπολης.

Το Μνημόνιο Συνεργασίας των δύο ιστορικών Θεάτρων είναι το επιστέγασμα της γόνιμης συνεργασίας της Αντιδημάρχου Πολιτισμού κας Αλίκης Λεονταρίτη και του Καλλιτεχνικού Διευθυντή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά κ. Λευτέρη Γιοβανίδη, τους οποίους και ευχαριστούμε ιδιαιτέρως για τις προσπάθειες που κατέβαλαν.

Το Μνημόνιο εκφράζει τη βούληση των δύο φορέων να αναπτύξουν πολιτιστική συνεργασία, με σκοπό το αμοιβαίο όφελος των δύο τόπων αναφοράς και έχει ως κύριους άξονες:
1. Την ανάπτυξη συνεργιών ψυχαγωγικού και εκπαιδευτικού χαρακτήρα.
2. Την προώθηση και προβολή εκδηλώσεων και παραστάσεων μέσω των ιστοσελίδων
των δύο Θεάτρων με σκοπό την παρακολούθηση τους, συμβάλλοντας σημαντικά στην ανάπτυξη του πολιτιστικού και τουριστικού προϊόντος του Πειραιά και της Σύρου.
3. Την ανάπτυξη συνεργιών των δύο μελών και με τρίτους φορείς, οι οποίοι δύνανται να αποδειχθούν επωφελείς για την προβολή οπτικοακουστικού και διαδικτυακού ή έντυπου υλικού στην ημεδαπή ή αλλοδαπή.

4. Τον σχεδιασμό και υλοποίηση κοινών δράσεων διεθνούς εμβέλειας, με σκοπό την προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς των Δήμων Πειραιά και Σύρου- Ερμούπολης.

Η πρόταση συνεργασίας, η οποία ήταν μια πρωτοβουλία του Δήμου Σύρου – Ερμούπολης, βασίστηκε στα κοινά και τις ομοιότητες που ενώνουν την Ερμούπολη και τον Πειραιά, καθώς αποτελούν δύο «αδελφές» πόλεις-λιμάνια, με αναλογίες τόσο ως προς τον τρόπο που δημιουργήθηκαν και αναπτύχθηκαν, όσο και ως προς τη διαμόρφωση ενός αστικού πολιτισμού.Ο Πειραιάς είναι το δεύτερο, μετά την Ερμούπολη, σημαντικό λιμάνι της χώρας και αναπτύσσεται με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή με την εισροή προσφυγικών ρευμάτων. Ακολουθεί την ίδια εξελικτική πορεία, εκτελώντας επιτυχημένα τον ίδιο ρόλο, συγκοινωνιακό, εμπορικό και οικονομικό. Από ένα συγκεκριμένο σημείο και μετά, οι δύο πόλεις – λιμάνια διαγράφουν παράλληλες πορείες, ώσπου μια σειρά γεγονότων προκαλούν την κάμψη και παρακμή της Ερμούπολης.

Δύο διαφορετικοί άνθρωποι, επίσης, συμβολίζουν τη σχέση της Σύρου με τον Πειραιά, σε διαφορετικές εποχές και σε διαφορετικά επίπεδα της κοινωνίας. Ο Λουκάς Ράλλης  και ο Μάρκος Βαμβακάρης. Ο πρώτος έρχεται μαζί με τους πρώτους οικιστές, γίνεται «νονός» της Ερμούπολης τον Ιούνιο του 1826 στη συνέλευση που αποφασίζει και επιλέγει την ονομασία της νέας πόλης και ο ίδιος αποτελεί μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της συριανής κοινωνίας, για να μετακομίσει μόνιμα στον Πειραιά μετά την άφιξη του Όθωνα. Αυτής της πόλης θα γίνει δήμαρχος ο Λουκάς Ράλλης από το 1856 μέχρι το 1865.
Ο δεύτερος εμπνευσμένος εποικιστής του Πειραιά, το Μεγάλο Παιδί της Σύρας, ο Μάρκος Βαμβακάρης αντικρίζει το καινούριο μεγάλο λιμάνι της χώρας για πρώτη φορά το 1920, σε ηλικία 15 ετών, όπου μεγαλώνει, εργάζεται και μεγαλουργεί.

Η Ερμούπολη και ο Πειραιάς έχουν ομοιότητες  που δείχνουν τον δρόμο και δεν είναι διόλου τυχαίο ότι οι Συριανοί, που για διαφόρους λόγους εγκαταστάθηκαν στο λεκανοπέδιο της Αττικής, επέλεξαν συστηματικά να μείνουν στον Πειραιά. Οι προφανείς ομοιότητες, η αμεσότητα του υγρού στοιχείου, η ευχέρεια μετάβασης στη Σύρο και μεταφοράς αγαθών από και προς τα εκεί, συνέβαλαν στο φαινόμενο της εγκατάστασής τους.